Grüssli

Het leukste aan het fotograferen in de bergen is dat er altijd wel een geschikte voor- dan wel achtergrond te vinden is.  Zeker wanneer de zon door de wolken speelt en voor wat lichte en donkere plekken in het beeld zorgt. Dus regel één bij een beetje interessante landschapsfoto: blijf bij een strak blauwe hemel vooral in de tuin zitten en ga juist bij een bewolkte hemel op pad. Daarbij nog wel een opmerking, ook de wolken verdienen een goede plaats in de compositie. Hierbij is het betrachten van een beetje geduld beslist de moeite waard. En hé, het is ook eigenlijk vakantie!

Het gaat zoals voorgaande jaren, een dagtrip begint met een plan dat ongeveer in het eerste half uur strandt. De foto is gemaakt op de Nufenepas of: Passo della Novena (klinkt nog verder weg, vind je niet?). Het zou de eerste worden van een rondje over de Nufenen, Gotthard en Furka. Nog maar net het dal uit en in de eerste bocht zien we al een mooi beekje. Hup, d’r ff uit. Drie bochten verder, we gaan intussen flink omhoog, komen we deze scene tegen. Dus, nu ook de koffiepot uit de auto, even rondlopen en wachten op licht. We zijn halverwege de eerste pas en al twee uren onderweg. De hele tocht staat als een drie-uurs rit te boek. Ongeveer op pashoogte is het uitzicht ongelooflijk, dus hoog tijd voor een panoramafoto. Over de top komen we in een prachtig stroomdal terecht en passeren we All’Acqua. De zon begint al wat te zakken en het snelstomend riviertje is wel zeer uitnodigend, maar we moeten nog twee passen. De zuidkant van de ‘Gottardo’ heeft eigenlijk maar een punt waar je een beetje fatsoenlijk kan stoppen en is qua uitzicht nog niet eens zo geweldig (ja, je raakt snel verwend). Dan maar eten op de Gotthard, ook niet slecht. De Furka blijft mooi. Op de heenweg hebben we zoveel mogelijk passen gereden en de Furka was er een van. Nu hebben we wat langer tijd om te stoppen, zeker nu het licht over de glooingen scheert. Bij Hotel Belvedère breekt een ongelooflijke bui los (ja, kwam wéér van de Grimsel naar beneden) en met 30 km/uur rijden we weer het dal in.

Leeringh dezes: ga nog een keer! Ja, zeker nog een keer de Nufenen, voor het riviertje aan de andere kant. En laat die andere twee passen dan maar zitten.