Koe op de kwelder
Rood-bont op zilte zeegrond
Kruidenkaas op brood
haiku van Anneke
waddenzee
zomerstorm
Het was voorspeld, maar liet toch even op zich wachten. Na wat rondgereden te hebben trok de wind ineens écht aan. En gelukkig stonden we op de juiste plek….
aan het einde van de wereld
Ik dacht dat ik toch wel op het randje woonde maar in Zwarte Haan waan je je echt aan het eind van de wereld…
Gone fishing
Dat idee hadden wij afgelopen week toen er helemaal niets gebeurde voor de deur. Maaarrrr, ze zijn weer terug. Zie de laatste fotootjes in het album op de portfoliopagina.
Nu zijn wij ‘gone fishing’ voor een midweekje.
Oesters!!!!
Hmm, lekker! Dat zeggen ze tenminste, ik heb er nooit een gehad. Deze oesters leven in de haven van Lauwersoog en aan de voet van de dijk daar in de buurt. Ik heb vorig jaar een man ontmoet die uit Amsterdam kwam aangereden om een vrachtje te oogsten. “Lekker voor op de barbeque, met wat sambal” (het was een Chinees). De oesters zijn hier gekomen in de ballast tanks van de schepen die uit warmere oorden komen, heb ik me laten vertellen.
Nou leuk, zul je misschien zeggen, maarrrr, er zijn inmiddels ook verontrustende berichten over zeer ernstige verwondingen die je kunt oplopen wanneer je erop gaat staan. Ze zijn zo ragscherp dat ze zelfs door rubberen surfschoentjes snijden om vervolgens in de onstane wond af te breken! En, tsja, wie loop’n welles wad, hiero. Dus ik zeg: Oe, Oesters!!!!
Te huur?
Twee pers. vak. woning in rustige omg. op Engelsmanplaat. Zout en koud str. water (2 keer per dag) , eco-toilet en zonnepaneel. Zonneterras rondom en weids uitzicht op nog meer zout water. Strand op 1,2 Km (bij hoog water alleen de trap af), winkels op ong. 7 Km (alleen bereikbaar bij laag water en met gids).
Doe mij maar een weekje!
Als ik later groot ben..
..dan word ik kokkelvisser. Dan laat ik me met lekker stil weer droogvallen op Engelsmanplaat en schep ik rustig allemaal lekkere schelpen in een net. En als ik er genoeg heb en het water weer opkomt dan hijs ik de netten aan boord en ga ik weer naar huis. En behalve het geluid van de zee en het gekrijs van de meeuwen is het er stil, heel stil. Todat er opeens twee fotografen voor me staan die zich afvragen waar ik mee bezig ben. En dan zeg ik: “kokkels. En het is hier prachtig, niet?.”
Dankjewel voor het inzicht, schipper van de Texel 6.
Kunst?
Tsja, daar hingen we dan. Twee weekenden tussen de werken van “kunstenaars uit de gemeente De Marne”. Vielen we uit de toon? Was het niet te gewoontjes? Nou, het waren misschien wel de makkelijkst toegankelijke werken. Hmm, misschien omdat ze niet volgens ‘de regels van de kunst’ gemaakt zijn? Het Dagblad van het Noorden schreef op hun site: onder meer ook foto’s van Alex en Anneke Boerema, die beiden passievol fotograferen. Ja, dat vond ik wel mooi opgeschreven.
Uiteindelijk zijn er zo’n 400 à 500 bezoekers geweest in Vierhuizen. Volgend jaar weer!
Boot
Vandaag ben ik een dagje te varen geweest met wat foto-vrienden. Niet dat ik een bootje heb (oh, was dat maar zo) maar we waren op uitnodiging van Peter, schipper van de Aquarel, de Moby Dick en eigenaar van veeeel te lange telelenzen van het verkeerde merk 😉
We vertrokken uit Lauwersoog en na wat rondgetuft te hebben over het Lauwersmeer zijn we nog een poosje buitengaats geweest. Even op écht water. Net buiten de haven zien we opeens de Annie Jacoba Visser op ons afstormen. Een knikje naar Peter is genoeg om met de Aquarel een goede positie in te nemen zodat we eens wat spetterende KNRM-foto’s konden maken. Maar, jammer dan, eenmaal op geschikte afstand neemt de schipper gas terug en dobbert ons voorbij (wat eigenlijk ook wel chique is, vind ik). Dus, Peter, de brutale aap, bedenkt zich niet en roept over de marifoon de reddingboot op (wordt door de vuurtorenwachter van Schiermonnikoog van het kanaal geschopt) en vraagt de schipper (nu op een ander kanaal) nog een rondje voor de fotografen aan boord te maken.
En, cool als ze zijn, ging er naar ons een hand omhoog die vervolgens de gashendel eens flink naar voren duwde. Een rondje om de Aquarel. Wij aan het werk en zij lol! Het stampte en rolde flink maar alles bleef onder controle. En wat dan nog, de redding was nabij!
Al is het eigenlijk niet de bedoeling van deze blog, ik heb een album aangemaakt voor de kerels van de Annie Jacoba. Misschien leuk voor op jullie site! http://alexboerema.nl/portfolio/
How we borrow land from the sea
Ik vind het heel stoer om in mijn achtertuin dit landschap te mogen aanschouwen. Het is er altijd mooi. Het is redelijk moeilijk om aan anderen (vooral buitenlanders) uit te leggen waar dat rare grid van lage dammetjes in het water voor dient. Toen ik een foto publiceerde op ArtSIG moest ik wel een titel verzinnen die de lading een beetje dekte en voor dat ik het wist had ik een persoonlijk thema te pakken.
De serie is nog steeds ‘in progress’ en toch al te zien als gallery in mijn portfolio. Zien! Het is er prachtig!!!
First things first….
…wat in mijn geval vaak betekent dat veel mooie ideeen in schoonheid sterven. Dus, wat las ik laatst: The Cult of Done Manifesto. Briljant! Op A3 hangt het nu op ooghoogte bij m’n werkplek thuis. Dus wordt deze blog perfect? Ik dacht het niet, 🙂 maar het is er dan eindelijk!! Ehh, voor wat de foto’s …