Een prachtig tableau

Waarbij ik meestal vertrek bij een aantrekkelijke lucht en er een landschap bij zoek ging het Gerald Schuil hier juist om de voorgrond. “Ik had de lucht al klaar, die schilderde ik laatst bij Termuntenzijl maar het begon toen zo hard te regenen dat ik er mee moest ophouden.” “Deze locatie is mooi om het schilderij af te maken”, verklaarde hij vanaf ‘mijn plek’ op de dijk.

Zijn werk wordt inderdaad prachtig. Maar het was vandaag wat mij betreft ook heel mooi bóven de horizon. Nou ja, dan doe ik vandaag alleen het luchie, als herinnering voor Gerald aan wat’ie niet schilderde….

Balein

Als balein van de walvis wordt het wier uit het zeewater gefilterd.

Bijna

Het mag dan soms al lekker zonnig zijn, met temperaturen ver boven het vriespunt, het duurt nog wel even voor de laatste sneeuw uit de schaduwrijke plekjes verdwenen is.  Dit is het boerenlandpad van Westers in de  Negenboerenpolder. Achter de dijk begint de kwelder.

Life is bare,

gloom and misery everywhere.

Maar soms brengt de storm ook wat moois voor je mee. Of heb ik een meermin als stille Valentijn?

Weeralarm!

Ofwel: als je toch nergens meer heen kunt, pak dan je camera en stap in! Het maakt niet uit waar je terecht komt. Als je maar voorzichtig genoeg bent zodat je ook weer thuiskomt. Omdat het juist tijdens de buien erg mooi is , enige tips ter voorbereiding  en voor onderweg:

Neem extra mee (naast je fototas, natuurlijk): een doekje voor je camerabody (de sneeuw smelt direct op je nog warme camera) , een lensdoekje, telefoon, een volle tank brandstof (je weet maar nooit), een schep en twee jutezakken.
Laat je statief maar thuis, want zolang wil je niet buiten staan prutsen.
Denk niet dat je je handschoenen voor dat ene plaatje ook wel even in de auto kunt laten liggen. Je camera is binnen enkele minuten ijskoud en zoals gewoonlijk zie je na die ene foto ook direct 10 meter verderop dat andere plaatje dat je wilt maken.
Blijf je lens poetsen met het daarvoor bestemde lensdoekje (!), ik heb hele mooie foto’s afgekeurd omdat de nattigheid op de lens op de verkeerde plek zat. Draag je camera zoveel mogelijk uit de wind met de lens naar beneden.
Het is ‘noodweer’ dus maak je foto’s snel maar pas op, tijdens een winterse bui heb je geen licht! Daarbij doet de sneeuw de meter wel vermoeden dat er licht is. Hmm. Een stop overbelichten en schrapzetten dan maar. Maak er dus met een seconde er tussen een stuk of wat. (bovenstaande foto is genomen met 1/20 seconde, wat me nog nét lukt met een 12 mm).
Ga naar plaatsen waarvan je denkt de foto’s te maken die je zou willen maken. Rij daarheen via de routes die je goed kent, het is in situaties als deze makkelijk te weten waar de weg ophoudt en de, inmiddels dichtgewaaide, sloot begint.
Doe er ook weer niet al te moeilijk over. Wanneer je het om allerlei redenen niet leuk meer vindt, ga op je gevoel af en keer om (denk om die sloot!).
Oh ja, een kerst-cdeetje en een kan koffie doen ook veel. Het zwakt ook een beetje het gevoel af dat je er om de 50 meter uit moet.

Bie Diek

Daar waar de weidsheid
van het Hogeland ophoudt,
het oneindige eindigt
daar moet je zijn
voor een nieuwe einder,
een nieuw perspectief.
laat je verwonderen
door het nieuwe en oude,
het droge en natte
beklim de kering
keer op keer
en verleg een grens.

Tot 1 maart 2010 hangen een 8-tal foto’s uit mijn portfolio “Bie Diek” in het waterschapshuis van waterschap Noorderzijlvest te Groningen.

Hmm, best wel cool!

Kunst?

Tsja, daar hingen we dan. Twee weekenden tussen de werken van “kunstenaars uit de gemeente De Marne”. Vielen we uit de toon? Was het niet te gewoontjes? Nou, het waren misschien wel de makkelijkst toegankelijke werken. Hmm, misschien omdat ze niet volgens ‘de regels van de kunst’ gemaakt zijn? Het Dagblad van het Noorden schreef op hun site: onder meer ook foto’s van Alex en Anneke Boerema, die beiden passievol fotograferen. Ja, dat vond ik wel mooi opgeschreven.

Uiteindelijk zijn er zo’n 400 à 500 bezoekers geweest in Vierhuizen. Volgend jaar weer!

First things first….

…wat in mijn geval vaak betekent dat veel mooie ideeen in schoonheid sterven. Dus, wat las ik laatst: The Cult of Done Manifesto. Briljant! Op A3 hangt het nu op ooghoogte bij m’n werkplek thuis. Dus wordt deze blog perfect? Ik dacht het niet, 🙂 maar het is er dan eindelijk!! Ehh, voor wat de foto’s …

Lees meer…