Fotograaf
En de boer, hij ploegde voort… Ook in een berglandschap vind je agrarische bedrijvigheid. Het was dan ook heerlijk om weer eens door de strontlucht te rijden en er géén kaarsrechte horizon bij te zien!
Hoeveel bomen is genoeg om een bos bij elkaar te fotograferen? Die vraag stelde ik me hier in mei ook al. Volgens mij is eigenlijk één al genoeg. Zeker als je de vorm kunt laten herhalen aan de overkant van het dal. Ha, dát lukt je dus niet op Schiermonnikoog!!
Nog een paar dagen en dan gaan we. De voorbereidingen zijn reeds in volle gang. Maxima, here we come! (Ehh, zo heet het chalet dat we gehuurd hebben.) Na vorig jaar de Pasterze gletscher bewonderd te hebben doen we er dit jaar weer een, deze keer wordt het de Aletch gletscher. Zwitserland dus. Je weet wel, behoorlijk hoog in de bergen, knetterhard licht met een veel te hoog UV-gehalte. Zet je autobracketing maar aan! Dus, statief op je nek, draadontspanner steeds in de knoop, camera in de tas, uit de tas. De aangegeven wandeltijden worden met gemak vervijfvoudigd…. Wat kun je een lol hebben tijdens een wandeling van 1 kilometer!
Deze plaat is van de Pasterze. De tiet aan de horizon is de Johannisbirg. Ha, en het hele gebied is opgetuigd (het is een nationalpark) rondom de Grossglockner, dus die staat er lekker niet op. Dat ding hebben we slechts een keer gezien. Een puntje tussen alle andere puntjes (maar dan net een paar meter hoger!) dat bijna altijd in wolken gehuld is. Vanuit het bezoekerscentrum wijst iedereen naar die wolk en zegt dat het zo jammer is dat je de berg niet kan zien. Wel, de rest is wél te zien en vele malen mooier dan dat ene puntje. Zeker als je de moeite neemt om het wandelpad op te gaan (met 1 Km/uur dus) en eens kijkt waar het nu werkelijk om gaat.