…..
Draadloos
Vandaag de dag doen we alles draadloos. We hebben draadloze telefoons, draadloze deurbellen, draadloze babyfoons, draadloze lichtschakelaars, draadloze camera’s en we gaan zelfs draadloos onze batterijen opladen. Geen gedoe meer met te korte of veel te lange telefoonsnoeren, luister of kijk naar je baby terwijl je bij de buren op bezoek bent, kijk op je i-phone wie er bij de deur staat en dim het licht terwijl je op de bank hangt, en ja, droog je was draadloos!
Aftermath
De mooiste gesprekken zijn die tussen mensen die weten hoe het heet en mensen die weten hoe je het doet. Paulus Schäfer legt, na zijn workshop op het Groninger Gitaren Festival, buiten nog even uit waar je je vingers neer moet zetten. Dat het de derde omkering van een Am7 moet zijn kan hem niet zoveel schelen. ‘Nee, die vinger één opschuiven. Hoor je wel?’ Gypsy Jazz…..
Een prachtig tableau
Waarbij ik meestal vertrek bij een aantrekkelijke lucht en er een landschap bij zoek ging het Gerald Schuil hier juist om de voorgrond. “Ik had de lucht al klaar, die schilderde ik laatst bij Termuntenzijl maar het begon toen zo hard te regenen dat ik er mee moest ophouden.” “Deze locatie is mooi om het schilderij af te maken”, verklaarde hij vanaf ‘mijn plek’ op de dijk.
Zijn werk wordt inderdaad prachtig. Maar het was vandaag wat mij betreft ook heel mooi bóven de horizon. Nou ja, dan doe ik vandaag alleen het luchie, als herinnering voor Gerald aan wat’ie niet schilderde….
September
Haar laatste zomer is voorbij
de eerste appels vallen van de boom
in het rondje van de nog losse grond.
En in plaats van een vertrouwde blik opzij
staar ik wat uit het keukenraam.
ZZZZZZZZZZZZZZomerrr………
In de ochtend gaat het nog. Maar als de zon maar even te fel wordt staat ze op en scharrelt naar het enige vrije schaduwplekje, voor de printer naast m’n monitor. En als ze dan toch even wakker is, kijkt ze me dromerig aan en zegt: ‘Zzzzomer, nog één keertje. Wil je het gordijn dichtdoen en me verder laten slapen?’
Dat doe ik dan maar.
Stadse fratsen in Kruisweg?
Nou, het leek d’r wel op. Reden dezes: een reunie. Met een man of honderd is er de hele dag flink gereunied. Uit alle windstreken vonden oud Kruiswegsters hun weg ‘noar hoes’. En na de lunch ‘wer der ien dörp wat rondstruund’. Veel verhalen over wie waar woonde en wie wat beleefde. En dat alles ondersteund door her en der bordjes met foto’s van hoe het er vroeger uitzag. Een idee van Popko van der Ploeg.
Kortom, een gezellige drukte van jewelste. Het leek wel een zonnige zaterdag ien Stad…
CVVB 4Bier Kampioen
De doelpuntkanonnen van CVVB4Bier haalden eerder deze dag de kampioenszege binnen tegen FC LEO. Onze jongens wisten met 5 treffers en slechts twee tegendoelpunten de tegenpartij te verslaan, wat tot uitzinnige vreugde leidde. Zoals de naam van het voornamelijk uit vrienden bestaande team al doet vermoeden werd het feest reeds op het veld met alcoholische versnaperingen ingeleid…….
Aldus zou Philip Bloemendal het gezegd kunnen hebben. Tsja, sportfotografie een vak apart. Later meer op mijn Facebook pagina.
Vrolijk Kerstfeest!
Eindelijk dan een beetje wintersfeer. Ik vond al dat Moedertje Natuur de afgelopen tijd een beetje in de war was. Maar gelukkig had ze schijnbaar toch nog een goedmakertje voor ons in petto. Hmm, daar raak ik weer van in de war.
Vrolijk Kerstfeest en een Gelukkig Nieuwjaar allemaal!
Bezoekers
Grijs, vochtig, koud en heel stil. Alleen het vuurtorenlicht probeert zuchtend een geluid na te doen.
Totdat deze jongens op de schutting gaan zitten en zowaar een geluid voortbrengen. Niet écht een oorstrelend gezang, maar toch…..
Gone fishing
Dat idee hadden wij afgelopen week toen er helemaal niets gebeurde voor de deur. Maaarrrr, ze zijn weer terug. Zie de laatste fotootjes in het album op de portfoliopagina.
Nu zijn wij ‘gone fishing’ voor een midweekje.
“Dorpsverandering Kruisweg”
Sinds 1986 staan ze er: de ploeger, de zaaier en de maaier. Een in steen uitgehakt symbool van arbeid en geplaatst op de hoek van waar ik woon. De plaquette schrijft: “Dorpsvernieuwing Kruisweg 1986”. Een aardig monumentje vervat in een muurtje met zitplekjes voor de passant.
Maar door de jaren heen waren het steeds minder passanten die plaatsnamen, het werd een hangplek voor jongelui. Op zich geen enkel probleem, maar de dorpelingen werden toch wel flauw van het al jaren durende frequente bezoek van (soms heel onaardige) langzitters. Het werd een issue in het dorp en van alles werd geprobeerd om het wat rustiger op de kruising te krijgen. Uiteindelijk heeft de burgemeester in overleg met de Vereniging Dorpsbelangen en de aanwonenden besloten om het muurtje te vervangen door een heg.
Daarom is het stenen drietal een weekje op vakantie en komt weer terug wanneer het decor waarin ze staan vervangen is. Een hele verandering, maar uiteindelijk blijft het zoals het was: Kruisweg, de ploeger, de zaaier en de maaier.
Zwaar weer, manne!
Ameland, afgelopen zaterdag. De demonstratie van de lancering van de Abraham Fock. Een acht-tal paarden trekken de trailer van de reddingboot zover de zee in dat de boot het ruime sop kan kiezen. Geheel tegen hun natuur in lopen de paarden tot wel een meter diep de branding in. Tsja, en als die dan gaat dan moet het weer wel meewerken, want een demonstratie met een blauwe lucht en een gladde zee slaat natuurlijk helemaal nergens op! Zo zie je maar weer, ieder nadeel heb z’n voordeel…
Oesters!!!!
Hmm, lekker! Dat zeggen ze tenminste, ik heb er nooit een gehad. Deze oesters leven in de haven van Lauwersoog en aan de voet van de dijk daar in de buurt. Ik heb vorig jaar een man ontmoet die uit Amsterdam kwam aangereden om een vrachtje te oogsten. “Lekker voor op de barbeque, met wat sambal” (het was een Chinees). De oesters zijn hier gekomen in de ballast tanks van de schepen die uit warmere oorden komen, heb ik me laten vertellen.
Nou leuk, zul je misschien zeggen, maarrrr, er zijn inmiddels ook verontrustende berichten over zeer ernstige verwondingen die je kunt oplopen wanneer je erop gaat staan. Ze zijn zo ragscherp dat ze zelfs door rubberen surfschoentjes snijden om vervolgens in de onstane wond af te breken! En, tsja, wie loop’n welles wad, hiero. Dus ik zeg: Oe, Oesters!!!!
Uitwaaien op Lauwersoog
En wind is er vandaag genoeg. Ook met een straffe noordooster is Lauwersoog een geliefd reisdoel voor iedereen die even de zee wil zien.
Da Mouse
Muisje is oud, een jaar of 20, en is alleen nog geïnteresseerd in eten. Maar liefst vier keer per dag vindt ze dat ze honger heeft. En tegenwoordig springt ze dan op m’n bureau, gaat recht voor me zitten voor het toetsenbord tussen m’n onderarmen en kijkt me alleen maar aan. Miauwen kan ze allang niet meer, soms kraakt ze nog wat. En er is maar een ding om haar daar weg te krijgen: opstaan een nog maar een bakje eten geven…
Onder de wol
Het is koud, winderig en een beetje nat. Gelukkig dat het al even een tijdje geleden is dat de schapen zijn geschoren.
Hoogstandje
Onder het motto “hoogstandje met hoogwerker in Kruisweg e.o.” heb ik afgelopen zaterdag op grote hoogte een aantal huizen in ons dorp gefotografeerd. Het betrof een actie van het bestuur van ons dorpshuis. Er waren niet al te veel aanmeldingen en het weer was niet écht geweldig dus hebben we (Gert, de eeuwig coole machinist van het monsterding, en ik) ook de tijd kunnen nemen om op 30 meter hoogte eens in het rond te kijken (niet naar beneden kijken!!!). Je kunt dus binnenkort een leuk ver-hoog-gezicht verwachten van de omgeving. Maar eerst de opnamen van de klanten in orde maken.
Vierhuizen
Ja, wederom een uitnodiging gekregen (en aanvaard) van de mensen uit Vierhuizen. Dit weekeinde en volgend weekeinde (die van 14 en 15 augustus) van 11.00 tot 17.00 uur is iedereen weer welkom in de kerk in Vierhuizen. Dit keer heb ik drie werken ingeleverd onder de titel ‘lijnen in het landschap’ en Anneke hangt met twee prachtige fotomanipulaties (annekeboerema.nl)
Zie ook kerkvierhuizen.nl
Groundhog Day
Je weet wel, aan het gedrag van de groundhog wordt het weer in de komende zomer voorspeld……
Sorry, we’re closed
Hmm, het wil maar niet lukken met de temperatuur. Rond het middaguur zaten we bijna vast op de Grimsel. Ja, weer de Grimsel. Het werd al wat kouder op weg naar boven, maar dat we in een sneeuwstorm zouden belanden vond ik eigenlijk ook een beetje overdreven. En dat hotel Grimsel dan de deur losmaakt voor eventueel strandende pas-gangers, ho-maar.
